Αν και ο όρος superfoods χρησιμοποιείται από τις αρχές του 20^ου αιώνα, δεν υπάρχει κάποιος επίσημος ορισμός. Παρ’ όλα αυτά, μια απλή ερμηνεία θα μπορούσε να είναι η αναφορά  σε τρόφιμα, κυρίως φρούτα και λαχανικά, των οποίων η θρεπτική αξία προσφέρει περισσότερα οφέλη στην υγεία συγκριτικά με άλλα τρόφιμα.

Η επιστημονική έρευνα έχει όντως αποδείξει πως συγκεκριμένα συστατικά σε ορισμένα τρόφιμα και ροφήματα ίσως έχουν ιδιαίτερη διατροφική αξία. Ωστόσο,  με μια πιο προσεκτική ματιά η ποσότητα και η συχνότητα με την οποία θα πρέπει να καταναλώνονται κάνει δύσκολη την ένταξη τους στα πλαίσια μιας ρεαλιστικής διατροφής. Παραδείγματος χάριν για να απολαύσει κάποιος τα οφέλη που έχει το σκόρδο, όπως η σχετική μείωση της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης, θα πρέπει να καταναλώνει 28 σκελίδες ημερησίως!

Η ιδέα της ύπαρξης των  ‘’Μαγικών Τροφών’’ είναι σίγουρα αρκετά ελκυστική, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης όμως δε θα πρέπει να δίνεται η εντύπωση πως άλλα τρόφιμα και ομάδες τροφίμων είναι λιγότερο υγιεινά, όπως φρούτα, λαχανικά και δημητριακά. Επίσης κανένα “superfood” δε μπορεί να αντισταθμίσει το κόστος ενός ανθυγιεινού τρόπου διατροφής.

Σημαντικό είναι να ενθαρρύνεται μια ισορροπημένη διατροφική πρόσληψη με στόχο την καλή υγεία. Πρέπει, η διατροφή να χαρακτηρίζεται από ποικιλία με έμφαση στα φρούτα και τα λαχανικά και να μην προσκολλόμαστε αποκλειστικά σε τρόφιμα που χαρακτηρίζονται “super”.