Αλλεργία ορίζεται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο ανθρώπινος οργανισμός αντιδρά απέναντι σε διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες (ζέστη ,κρύο, ηλιακή ακτινοβολία) ουσίες (γύρη ,σκόνη κ.α) ή τροφές (αυγά, ψάρια θαλασσινά, λαχανικά, ξηροί καρποί κ.α). Οι παράγοντες αυτοί ονομάζονται αλλεργιογόνα. Η αλλεργία είναι μια αντίδραση υπερευαισθησίας του οργανισμού μας, μέσω κάποιων ειδικών κυττάρων του αίματος (βασεόφιλα και μαστοκύτταρα) τα οποία απελευθερώνουν έναν ειδικό τύπο αντισώματος (την ανοσοσφαιρίνη Ε).
Οι αλλεργίες είναι σύνθετες παθήσεις και εκδηλώνονται με αρκετά μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων που μπορεί να προσβάλλουν διαφορετικά όργανα ή συστήματα του οργανισμού μας, όπως το δέρμα ( αλλεργική δερματίτιδα , ή έκζεμα ) , τους πνεύμονες (αλλεργικό άσθμα ), την μύτη (αλλεργική ρινίτιδα ), τους επιπεφυκότες των ματιών (επιπεφυκίτιδα) ή γενικευμένη αλλεργική αντίδραση (αναφυλαξία) η οποία αποτελεί και την πιο βαριά μορφή αλλεργικής εκδήλωσης με αρκετά μεγάλο κίνδυνο και για την ίδια την ζωή.
Ο οργανισμός εκδηλώνει μια αλλεργική αντίδραση σε έναν παράγοντα (αλλεργιογόνο) όταν έχει ευαισθητοποιηθεί ήδη μια φορά από προηγούμενη επαφή με αυτόν. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις ευαισθητοποίησης από όμοια, αλλά όχι ίδια αλλεργιογόνα ( διασταυρούμενη αλλεργία) παράδειγμα της οποίας είναι η φαρμακευτική αλλεργία, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την εμφάνιση αλλεργίας στα αντιβιοτικά με παρόμοια σχετικά σύσταση.
Στην αντιμετώπιση των αλλεργιών εκτός από την κλασσική φαρμακευτική αγωγή ή τις μεθόδους απευαισθητοποίησης που εφαρμόζονται για την ανίχνευση και εξουδετέρωση των αλλεργιογόνων σημαντικό μέρος αποτελεί και η διατροφή. Αυτή στοχεύει από την μια στην αποφυγή των εξάρσεων των αλλεργικών εκδηλώσεων και από την άλλη στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος η οποία μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα σημαντική στην αντιμετώπιση τους.
Στην πρώτη περίπτωση είναι σημαντική η εφαρμογή ειδικού διαιτολογίου σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για την ύφεση των αλλεργικών εκδηλώσεων αλλά και ο πλήρης αποκλεισμός συγκεκριμένων τροφών που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση τους. Η αντικατάσταση αυτών με κάποιες άλλες ( διαφορετικής σύστασης που δεν διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλώντας την εμφάνιση αλλεργικών αντιδράσεων ) ίδιας όμως θρεπτικής αξίας είναι η κύρια συμβολή του διατροφολόγου .
Στην δεύτερη περίπτωση που στοχεύει στην ενδυνάμωση μέσω της διατροφής του ανοσοποιητικού μας συστήματος κύριο μέλημα είναι ο εμπλουτισμός της με συστατικά τα οποία θα βοηθήσουν στην περαιτέρω αντιμετώπιση των αλλεργιών.
Τέτοια συστατικά είναι οι βιταμίνες , κάποια ιχνοστοιχεία , τα προβιοτικά , τα φλαβονοειδή τα ω-3 λιπαρά οξέα κ.ά